1894 Οι πρώτοι αγώνες

Στα τέλη περίπου του 1893 ο φιλαρμονικός και φιλολογικός σύλλογος δημιούργησε το αθλητικό του τμήματος, το οποίο έλαβε μέρος στους πρώτους αγώνες της Σμύρνης το 1894. Σε αυτούς τους αγώνες, οι αθλητές του κατέκτησαν τις πρώτες νίκες. Πολυνίκης αναδείχθηκε μια θρυλική μορφή του σμυρναϊκού αθλητισμού, ο μετέπειτα ολυμπιονίκης Θεολόγος Αναστάσογλου, ο καλύτερος ίσως αθλητής που έχει αναδείξει ο Απόλλων στη διάρκεια της λαμπρής ιστορίας του.
Το 1901 ο Απόλλων διοργανώνει τις πρώτες λεμβοδρομίες, ενώ από το 1904 επί της προεδρίας Ν. Σταυρίδη, διοργανώνει τα «Απολλώνια», που ήταν η μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση της πόλης μέχρι τη Μικρασιατική καταστροφή. Συνολικά έγιναν 10 διοργανώσεις, στις διοργανώσεις από όλες τις εθνοτικές ομάδες της Σμύρνης
πλην της τουρκικής. Η επιτυχία τους ήταν τόσο μεγάλη, που διεξάγονταν υπό την αιγίδα του Τούρκου νομάρχη. Τα Α΄ Απολλώνια ήταν αθλητικοί αγώνες, γυμναστικοί και ποδηλατικοί
και διεξήχθησαν τον Απρίλιο του 1904 στο προάστιο Μπουρνόβα με τη συνεργασία και του εκεί αθλητικού ομίλου. Τους παρακολούθησαν περίπου 2.000 θεατές που ταξίδεψαν από τη Σμύρνη με ειδικές διαδρομές του τρένου. Οι ημέρες του προγράμματος κλπ περιλάμβαναν δύο πλήρες πρόγραμμα με αγωνίσματα στίβου (δρόμοι, άλματα, ρίψεις), αγώνας ανωμάλου δρόμου 10.000 μ., ποδηλασία 17 χλμ, και χιουμοριστικά αγωνίσματα (τσουβαλοδρομίες). Το ίδιο έτος αθλητές του πήραν μέρος στο πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου, όπου πρώτευαν οι Θεολόγοι Αναστάσογλου και Ματθαίος Δεσποτόπουλος.
Το 1903 η διοίκηση των κυανολεύκων αποφάσισε να στείλει τους καλύτερους αθλητές του συλλόγου στους Πανελλήνιους Αγώνες που διεξάγονταν κάθε χρόνο στην Αθήνα.

Καθ’ όλη αυτήν την περίοδο, πέρα ​​από τα τοπικά πρωταθλήματα, ο Απόλλων συμμετείχε με αποστολές και στους Πανελληνίους Αγώνες που διεξάγονταν στην Αθήνα. Επίσης, οι προαναφερόμενοι Αναστασόγλου και Δεσποτόπουλος αναδείχθηκαν ολυμπιονίκες στο πένταθλο κατά τους Μεσοολυμπιακούς του 1906.
Το 1904 ο Απόλλωνας έλαβε μέρος στους Πανελλήνιους Αγώνες, που οργανώθηκαν στην Αθήνα. Η Σμύρνη αντιπροσωπεύτηκε από αθλητές του Απόλλωνα και του Πανιωνίου.
Πολλές νίκες κατέκτησαν οι αθλητές του Απόλλωνα: Αναστάσογλου, Ματθαίος Δεσποτόπουλος, Κύρος Αλεξίου, Δημήτριος Μουράτης και Χ. Λόχνερ. Στους νικητές αυτούς ο πρίγκηπας Νικόλαος έδωσε κότινους από το ιερό Άλσος της Ολυμπίας.

Ο Αθηναίος λογοτέχνης Ι. Ο Δαμβέργης που αντιπροσώπευε τον Απόλλωνα στην Αθήνα, ανήγγειλε τηλεγραφικά στη Σμύρνη τη νίκη των αθλητών του Απόλλωνα. Ο πρόεδρος του, συγκινημένος του απάντησε: “Περιπτυσσόμεθα ευγνωμόνως. Ασπάσασθε ημίν πανελληνιονίκας”.
Την Πρωτομαγιά του 1905 τη γιόρτασε ο Απόλλων με παρέλαση όλων των αθλητών του σε έναν από τους κυριότερους δρόμους της Σμύρνης, έχοντας επικεφαλής τη μουσική του συλλόγου.
Η μουσική κίνηση του Απόλλωνα υπήρξε πάντοτε ζωηρή. Η ορχήστρα του λάμβανε μέρος σε γιορτές και πανηγυρικές συγκεντρώσεις. Κάθε Κυριακή έπαιζε στην «υψηλή» Λέσχη των κυνηγών. Επίσης, ο Απόλλωνας οργάνων τακτικά διαλέξεις και φιλολογικές συγκεντρώσεις ως και λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.

Οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αθήνα Είναι γνωστό ότι κατά τον 17ο αιώνα γινόταν κάποια γιορτή η οποία έφερε το όνομα “Ολυμπιακοί αγώνες” στην Αγγλία. Παρόμοιες εκδηλώσεις ακολούθησαν στους επόμενους αιώνες στη Γαλλία και την Ελλάδα οι οποίες όμως ήταν μικρές εκτάσεις και σίγουρα όχι διεθνείς. Το ενδιαφέρον για τους Ολυμπιακούς μεγάλωσε όταν ανακαλύφθηκαν τα ερείπια της αρχαίας Ολυμπίας από Γερμανούς αρχαιολόγους στα μέσα του 19ου αιώνα. Ο Εδεσσαίος Λόγιος Μηνάς Μηνωίδης, που τότε διδάχθηκε την αρχαία ελληνική γλώσσα στο πανεπιστήμιο του Παρισίου, μετέφρασε και δημοσίευσε στη γαλλική το «Γυμναστικό» του Φιλόστρατου (1858), και τη συνόδευε με το κείμενό του, περί της ανάγκης αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Λίγο αργότερα, ο βαρώνος Πιέρ ντε Κουμπερτέν, ο οποίος ήταν Γενικός Γραμματέας των γαλλικών αθλητικών σωματείων, προσπαθούσε να δικαιολογήσει την ήττα των Γάλλων στον Γαλλοπρωσικό πόλεμο (1870-1871). Πίστευε ότι ο λόγος της ήττας ήταν επειδή οι Γάλλοι δεν είχαν αρκετή φυσική διαπαιδαγώγηση και ήθελε να βελτιώσει. Ο Κουμπερτέν ήθελε επίσης να ενώσει τις εθνότητες και να φέρει μαζί τη νεολαία με τον αθλητισμό παρά να γίνουν πόλεμοι. Πίστευε ότι η αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων θα πετύχει και τους δύο πιο πάνω σκοπούς του. Σε ένα συνέδριο στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης στο Παρίσι που έγινε από τις 16 μέχρι τις 23 Ιουνίου του 1894 παρουσίασε τις ιδέες του σε ένα διεθνές ακροατήριο. Την τελευταία μέρα του αποφασίστηκε να διεξαχθούν οι πρώτοι μοντέρνοι Ολυμπιακοί αγώνες του 1896 στην Αθήνα, την πόλη και τη χώρα που τους γέννησε. Έτσι γεννήθηκε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) για να διοργανώσει τους Αγώνες με πρώτο πρόεδρο τη Μακεδόνα Δημήτριο Βικέλα, γενικά γραμματέα τον βαρώνο Πιέρ ντε Κουμπερντέν και μέλη προσωπικότητες από διάφορα κράτη. Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες, γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Αν και οι αθλητές που πήραν μέρος δεν ξεπερνούσαν τους 250, ήταν η μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση που έγινε ποτέ. Οι Έλληνες αξιωματούχοι και το κοινό ήταν ενθουσιασμένοι και ζήτησαν να έχουν το μονοπώλιο των αγώνων. Η ΔΟΕ όμως αποφάσισε διαφορετικά και οι δεύτεροι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν το 1900 στο Παρίσι. Ένας από τους σπουδαιότερους αθλητές της Ιωνίας, ήταν ο Θεόδωρος Καίσαρ, του Γ.Σ. Απόλλωνα. Διαθέτοντας εξαιρετικά προσόντα, υπήρξε κορυφαίος δεκαθλητής (τα μετάλλια στο στήθος του βεβαιώνουν του λόγου τις αλήθειες) και παράλληλα ήταν βασικό στέλεχος της κυανόλευκης ομάδας ποδοσφαιρικής. Ο πολυνίκης Αναστάσογλου Θεοχ. Ο σπουδαίος δρομέας και εμποδιστής Δημήτριος Πατρέλης,